Dissectie IV Φ8 voor botbreuken
Koolstofvezel staaf
Eenvoudige installatie en sterke stabiliteit;
Elastische fixatie om stressconcentratie te verminderen;
Lichtgewicht, verminder het gewicht van de patiënt en faciliteer latere functionele oefeningen;
Tijdens fluoroscopie is de mate van visualisatie laag en is het operatiegebied niet bedekt, wat breukreductie vergemakkelijkt.
Enkelgewricht Fixatie 8mm
Dissectie IV Φ8-kniegewricht
Dissectie IVΦ8-hybride fixatie
Dijbeenfixatie 8 mm
Opperarmbeen fixatie 8mm
Bekkenfixatie 8mm
Proximale tibia fixatie 8mm
koolstofvezel
Koolstofvezel 8 mm radiusbevestiging
Koolstofvezel proximale tibia fixatie 8 mm
Medische tips
Geschiedenis van externe fixatie
Het externe fixatieapparaat dat in 1902 door Lambotte is uitgevonden, wordt algemeen beschouwd als de eerste "echte fixator".In Amerika was het Clayton Parkhill, in 1897, met zijn "bone clamp" die het proces op gang bracht.Zowel Parkhill als Lambotte merkten op dat metalen pinnen die in bot werden gestoken, buitengewoon goed werden verdragen door het lichaam.
Externe fixators worden vaak gebruikt bij ernstig traumatisch letsel, omdat ze een snelle stabilisatie mogelijk maken en toegang geven tot zachte weefsels die mogelijk ook moeten worden behandeld.Dit is vooral belangrijk wanneer er sprake is van aanzienlijke schade aan huid, spieren, zenuwen of bloedvaten.
Een extern fixatieapparaat kan worden gebruikt om gebroken botten gestabiliseerd en uitgelijnd te houden.Het apparaat kan extern worden aangepast om ervoor te zorgen dat de botten tijdens het genezingsproces in een optimale positie blijven.Dit apparaat wordt vaak gebruikt bij kinderen en wanneer de huid boven de breuk is beschadigd.